dinsdag 14 september 2010

Boogie's Extreme

Als laatste grote tocht voor dit seizoen wilde ik nog eens fietsen in ons eigen land en dan meer specifiek in Limburg. En zo vond ik de Boogie's Extreme 2010. Een door Michael Boogerd zelf uitgezette tocht met het mooiste van de Amstel Gold Race en Luik-Bastenaken-Luik. Een mooie uitdaging met een heel rijtje bekende bergen in het programma in Zuid-Limburg en de Belgische Ardennen.
Het leek me leuk om te kijken wie er mee wilde van de Sport met Hart reis. Na wat heen en weer mailen begon zich een echt groepje te vormen: uiteindelijk gingen Harmen, Marten, Wytze en Danielle mee.
Voor de reis en overnachting leek wat gezelschap me ook leuk en mijn schoonvader Henk had er wel zin in. Omdat hij al wat vaker fietst heb ik hem gewoon maar even opgeport om ook zijn fiets mee te nemen: op het programma staat naast een 100, 160 en 230 tocht ook een 60 kilometer tocht. Dat zou toch leuk wezen als hij dat zou kunnen doen!

Zo gezegd, zo gedaan. Vrijdagavond afgesproken in Valkenburg en daar met het hele gezelschap een flinke pastamaaltijd genuttigd. Met als toetje een Apfelstrudel met ijs en slagroom. Met de koolhydraten opslag zat het wel goed... Een gezellige avond bijkletsen, maar natuurlijk wel op tijd naar bed want morgen een lange dag.
En dan zaterdagochtend toch echt van start. De eerste kilometers met de hele groep, maar de snelheidsverschillen waren natuurlijk groot. Henk moest even lekker op eigen tempo blijven rijden en na een paar kilometer lieten we hem alleen. Danielle ging al vrij snel ook op haar eigen tempo door (voor de 100 km), want je moet je niet op blazen in de eerste kilometers natuurlijk. Toen waren we nog met 4. We reden inmiddels met een aardig tempo. In de Velomediane werd wel harder gereden en dat jut natuurlijk op. Ik had nu wat meer tijd en energie over om van de omgeving te genieten en veel te blijven eten. Maar toch ging het rap, we haalden eigenlijk alleen maar mensen in. Harmen was vooral de aanjager op de rechte stukken en Marten de snelste bergop. Na enige tijd koos ook Wytze voor een eigen tempo. De kilometers gingen rap en we zaten inmiddels een flink eind in Belgie. Bij de 70 kilometer kwam de splitsing voor de 160-230 km. Harmen en Marten gingen heel stoer voor die langste afstand met als hoogtepunt de Redoute. Ik koos bewust voor de 160 omdat de Velomediane me wel zwaar was gevallen en het zwaartepunt in deze tocht aan het eind zit.

Nadeel was wel dat ik mijn maatjes met lekker tempo kwijt was. Verder alleen dus. Aansluiten bij langzamere mensen is niet zo logisch en af en toe kwam er wel eens een sneller groepje langs, maar dat was te lastig aanhaken. Met wat meer inspanning dan het eerste deel lukte het me wel het tempo hoog te houden. In Belgie nog een paar mooie bergjes als de Cote de Foret en daarna een saaier stuk terug naar Nederland.
Wel een verschil in onderhoud hoor: dan zijn gelijk de wegen weer goed onderhouden en zijn er aparte brede fietspaden enzo. Ook lijken de gemiddelde Belgische automobilisten zich toch wel echt te ergeren aan fietsers, zijn we echt zo asociaal bezig?

Maar goed. We gaan door. Bij de tweede verzorgingspost is het op zich goed geregeld, maar erg erg druk: ik heb nog 1 gevulde bidon en besluit om maar door te rijden, ik zie wel waar ik hem aanvul.
Daarna volgen de leuke beklimmingen elkaar in rap tempo op: Loorberg, Gulperberg, Kruisweg, Eyserbosweg en de Fromberg. Hehe, nee het ging eigenlijk heel goed: ik had nog steeds een flink klimtempo en al deze klimmen zijn wel echt erg steil, maar niet zo lang. Dus tussendoor tijd zat om even bij te komen. Heb zelfs mijn bidon nog even laten vullen door aardige mensen die in de tuin bezig waren. En zo ging het ongemerkt snel richting finish. Met een vaartje richting Valkenburg en in het centrum linksaf en naar boven. Nog 1 keer even flink aanzetten (hartslag met hoogste piek van de dag) en het laatste steile stukje meepakken. Hehe, binnen in 6 uur 19. Met daarbij de Cauberg in 3 minuut 17. Best aardig toch na zo'n tocht?

Na afloop krijg je een mooie video met al je presaties in beeld: alsof je de hele dag met de camera bent gevolgd! My sports persoonlijke video

En de rest van het gezelschap? Iedereen heeft zijn eigen afstand met succes weten te volbrengen, stuk voor stuk top prestaties! Henk kreeg daarbij nog wel wat meer dan gemiddeld bekijks en opmerkingen: op zo'n 'gewone' fiets en kleren en dan toch al die bergen op!





De kaart volgens Trackr (ging dit keer weer goed, zelfs in Belgie). De route was overigens een acht: linksboven starten, naar rechtsonder, naar boven en afsluiten met de lus rechtsbovenin.

En natuurlijk de statistieken van de Sigma Rox: volgens mijn info 159 kilometer (volgens de organisatie 166 km), in in 6 uur en 3 minuten (tijd van de organisatie incl pauze 6 uur 19), dus 26 km/h gemiddeld. Daarbij is de gemiddelde snelheid redelijk constant gebleven in verhouding tot de Velomediane, daar had ik wat meer verval. In totaal 2400 hoogtemeters en maximale helling 19%. Hoogste snelheid (slechts) 61 km/h. Gemiddelde hartslag 164 (D2) en in totaal 4400 calorien.

Zo, al met al weer een mooi weekend, wat rustiger gereden, maar daardoor ook de volgende dag niet eens erg moe (wel zo gezellig voor het gezin).
En het gezelschap: allemaal bedankt!